Başy » Kitaplar » ЗАХЫТЛЫК КИТАБЫ » БИЛ БАГЛАМАК ВЕ ПЕСПӘЛЛИК ХАКДА
Амр ибн Мәлик муны Фудала ибн Убейтден эшидипдир: «Ол: «Мен Ресулалланың шейле диендигини эшитдим: «Ысламы кабул эдене ве гүн-гүзераны дүзүв болана бушлук болсун!» дийипдир».
* * *
Абу Ханы Хавланы бизе Амр ибн Хурейсден роваят эдйәр: «Алла рысгалы гуллар үчин яйрадан болсады, олар ер йүзүнде азардылар, азгынчылык эдердилер»[1] аяты «асхабы суффа»[2] хакда инендир. Бу оларың: «Дүнйә бизиңки болсады» дийип, арзув эдендиклери себәплидир».
* * *
Абу Зер шейле дийди: «Ики дирхеми боланың хасабы ве ондан хасап соралмагы, бир дирхеми боландан хас агырдыр».
* * *
Дамра, Мухасыр ибн Хабып ве Хеким ибн Умейр шейле роваят эдйәрлер: «Ресулалла шейле дийди: «Аллатагала кыямат гүни дең дереҗеде болан, бири дарлык, бейлекиси гиңишлик ичиндәки ики гулуны дирелдер. Дарлык ичиндәки җеннете йөрәр. Җеннетиң гапыларына геленде, ызына өврүлмез. Сакчылар оңа:
— Гел, гир — диерлер.
Ол хем:
— Мен ызыма гитҗек дәл — диер.
Гылыҗы онуң гершиндедир. Ол:
— Шу гылыч маңа дүнйәде гайрат-тагалла эт дийлип берилди. Мен хем тә өлйәнчәм онуң билен сөвешдим ве онуң билен биле хемра болдум — диер ве гылыҗыны сакча берер. Йөрәр, оны ызына өвүрмезлер ве онуң җеннете гирмегине пәсгел бермезлер. Ол хем җеннете гирер ве бираз вагт галар. Соң оңа гиңишликдәки дин доганы гелер. Дарлык ичиндәки:
— Эй, пылан, сени нәме гиҗә гойды? — дийип сорар.
Ол хем:
— Маңа шу вагт ёл ачылды. Мен шейле бир сакландым велин, эгер, туршы от иен үч йүз йүк дүеси сув ичмәге бәш-бәшден гелсе хем мениң деримден доюп, ыза гайдардылар — диер».
* * *
Абу Хурейра шейле диййәр: «Ресулалла шейле дийди: «Мен ымматымдан диңе якының (гайыба ынанмагың) йитмегинден горкярын».
* * *
Хасан Басры шейле диййәр: «Ресулалла шейле дийди: «Үнс бериң! Хакыкатдан-да, ынсанлара ылымдан ве саламатлыкдан хайырлы башга зат берлен дәлдир. Бу икисини Эзиз ве Җелил Алладан гөзләң».
Хасан Басры сөзүни довам эдип шейле дийди: «Алла ве онуң ресулы догры айтды. Ылым билен довзахдан гачыляр, онуң билен җеннет гөзленйәр. Ылым билен халанылмаян зада сабыр эдилйәр. Ылым билен парзлар ерине етирилйәр. Алланың саламатлык бермегинде хем бирнәче хайыр бардыр. Валла, биз сахабалары саламатлык махалы бири-бирлерине якынлашян ягдайда гөрүп, хачанда питне йүзе чыканда бири-бирлеринден узаклашардылар».
* * *
Омар ибн Хаттап шейле диййәр: «Мен Ресулалланың шейле диендигини эшитдим: «Сиз Аллатагала сөзүң долы манысында бил багласаңыз, сәхер билен ач чыкып, агшам док гайдып гелен гушларың рысгалларының берлиши ялы, ол сизе-де рысгалыңызы берер».
[1] Гурханың 42-нҗи («Шура») сүресиниң 27-нҗи аяты.
[2] Асхабы суффа – ыслам дөрәнде Мединеде метҗитде ятып-туруп, ылым окамак билен мешгул болан гарып сахабалар.